உ - வரிசை 72 - அகரமுதலி
எழுத்தெனப் படுவ அகர முதல னகர இறுவாய் முப்பஃ தென்ப -தொல்காப்பியம்
| சொல் | பொருள் |
|---|---|
| உப்பேரி | ஒருவகைக் கறி |
| உபசருக்கம் | ஒரு சொல்லுக்கு முன் சேர்க்கப்படும் ஓர் இடைச் சொல் |
| உபசார வழக்கு | ஒன்றின் தன்மையை மற்றொன்றின் மீது ஏற்றிச் சொல்லுவது |
| உபநயனம் | பூணூல் அணியும் சடங்கு |
| உபநியாசம் | பிரசங்கம் |
| உபம் | இரண்டு |
| உபமேயம் | உவமிக்கப்பட்ட பொருள் |
| உபயகவி | இரு மொழிகளில் கவிபாடும் திறமையுள்ளவன் |
| உபலக்கணம் | ஒரு மொழி தன்னினத்தையும் குறித்தல் |
| உபவாசி | உண்ணா நோன்பிரு [உபவாசித்தல், உபவாசம்] |
| உபாக்கியானம் | கிளைக்கதை |
| உபேட்சி | புறக்கணித்தல் செய் [உபேட்சித்தல், உபேட்சை] |
| உம்பர் | மேலிடம். மாடத்தும்பர் (ஞானா. 9, 6) |
| உம்பல் | ஆண் யானை |
| உம்மை | உம் என்ற இடைச் சொல் |
| உமணன் | உப்பு அமைப்பவன் |
| உமர் | உம்மவர் |
| உய்த்துணர்வு | ஆராய்ந்துணரும் அறிவு |
| உய்தி | துன்பத்தினின்று விடுபடல் |
| உய்யானம் | நந்தவனம் |